FUNALES Equi

FUNALES Equi

qui hodie in curru quadriiugo praecedunt, subsequentibus iugalibus, olim sic disponebantur, ut in medio duo iugales irent et ad latera duo funales utrinque essent loro adnexi, sicque equi quatuor aequatâ fronte procederent, Euripid, Iphig. in Aulide, ubi de Eumeli quadriga: in qua medii λευκοςτίκτῳ Τριχὶβάλιοι, pilo albis maculis distincto varii, funales vero πυῤῥότριχες, rufis pilis insignes, erant. At Cleosthenis, qui vicit Olympia Olymp. 66. funalium unus erat phoeniceus, alter niger, et iugalium unus varius, ut ex Paus. discimus; quartus non a colore, sed a patria Samius ei vocatur Primus autem, qui tantum medios iugavit iisque singulos es utraque parte simplici vinculo applicuit, quos Graeci ςειροφόρους, Latini funaerios vocant, Clisthenes fuit Sicyonius, ut Isid. habet Orig. l. 18. c. 35. cum prius omnes iugatii essent etc. Vide Sam. Bochart. Hierozoici Part. prior. l. 2. c. 8. Erant vero praecipu in quadriga equi funales, ςειραῖοι Graecis et ςειροφόροι Chrysostomo quoqueve ἀορτῆρες dicti: et quidem in bellicis et aliis si forte curribus, dextri potissimi fuêre, utpote qui ducatum ceteris praeberent. Unde Hesych. ubi ςειροφόρον, i. e. funale, ἀντὶ τοῦ ἠγεμονικοῦ, pro imperatorio; Graecis poni docet, addit: μετῆκται δὲ ἀπὸ τῶ δεξιο???είρων ἵππων, translatum est a dextris sunalibus equis. At in Agonisticis et Circensibus fecus obtinuit. Quia enim ad sinistram meta erat circumflectenda, in eoqueve posita victoria, maximum ad plamam adipiscendam momentum attulêrunt sinisteriores funales, quo fine praestantissimus quadrigae equus et adprime flecti facilis frenoqueve docilis ad funem sinister locabatur. Atqueve hinc est, quod talis, utpote reliquis honoratior et primus numerandus, toti quadrigae daret nomen et victoriae titulum solus ferret, uti videre est in vett. Inser. et pluribus docet Salmas. ad Solin. p. 898. et seqq. Vide quoque hîc passim, inprimis infra in voce Sinister.